La laïcité, het beginsel van scheiding van kerk en staat, is al sinds de Franse revolutie in de grondwet opgenomen. Maar het katholieke geloof is in de Franse cultuur nog steeds zeer sterk verankerd. Iedere dag is bijvoorbeeld tevens de naamdag van een heilige (let er maar eens op, de Franse weermannen en -vrouwen noemen ze altijd) en menig openbare Franse school draagt een katholieke naam.
Un saint is een mannelijke heilige, bijvoorbeeld St. Christophe, St. Joseph of St. Jean. Een vrouwelijke heilige wordt dan natuurlijk une sainte, bijvoorbeeld Ste Marie of Ste Madeleine. Maar nou is het merkwaardige, dat het à la Toussaint is en ook à la St. Jean. En je zegt zelfs: ça se passera à la saint-glinglin. Dat zal met sint-juttemis gebeuren. Waarom eigenlijk die vrouwelijke vorm, zelfs voor mannelijke heiligen? Simpelweg omdat het om het feest gaat dat gevierd wordt, en la fête is vrouwelijk. A la Toussaint is dus eigenlijk kort voor 'à la fête de Toussaint'.
De kinderen die vakantie hebben zullen er niet zo bij stil staan, maar à la Toussaint, of liever gezegd in de week ervoor, moet er door menig Franse familie groot onderhoud op het kerkhof worden gepleegd. Want hoewel cremeren de laatste jaren in populariteit toeneemt, begraven de meeste Fransen hun doden toch nog steeds. Dus zullen ze volgende week traditiegetrouw in groten getale richting kerkhoven trekken om de grafstenen schoon te boenen, nieuwe gedenktegeltjes neer te zetten en de bloemen te verversen. Nou ja, het moet natuurlijk wel praktisch blijven. Want het volgende bezoek kon wel eens een jaartje duren ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten