maandag 13 september 2010

Een beetje genant

In ons gezin worden twee talen gesproken: Nederlands en Frans. Vaak beide tegelijk in één zin. Dat levert uitspraken op als: mag ik je pen even utiliseren? Of: Passe-moi le kaas, s'il te plaît. Het schijnt iets normaals te zijn in meertalige gezinnen, dus maken we ons helemaal geen zorgen over onze vaak bizar klinkende conversaties.

Soms levert ons gebrabbel ook een aardige valse vriend op, dat wil zeggen een woord dat in beide talen hetzelfde lijkt, maar het niet is. Zoals toen mijn zoon opmerkte: ik heb morgen twee tussenuren, heel gênant! Gênant (uitgesproken zonder 't') op deze manier in het Frans gebruikt is iets dat stoort, lastig of vervelend is. C'est très genant de passer deux heures en perm(anence): het is erg vervelend om twee uur te moeten overblijven. Of: ça me gêne beaucoup de venir tout de suite: ik vind het vervelend om nu direct te moeten komen. Een heel gangbare uitdrukking is ook: ça (ne) vous gêne pas (bijv. de me donner un coup de main?): een typisch Franse manier om met veel omzichtigheid iemands hulp te vragen. Wij zeggen gewoon: Kunt u mij misschien even helpen.

Mijn zoon vond het vervelend dat hij twee tussenuren had, niet genant. Het Nederlandse genant gebruik je wanneer je je opgelaten voelt door iets of iemand, of wanneer je je schaamt: het was een genante vertoning. In het Frans kun je dan ook wel gênant gebruiken, maar eerder: c'était très embarrassant, j'ai été beaucoup embarrassé. Denk aan het Engelse 'embarrassing'.

Un peu gênant dus, deze valse vriend.

1 opmerking:

  1. Heel herkenbaar, twee talen door elkaar. Ik woon zelf in Duitsland en hier bij ons is het ook vaak een mengelmoesje, al dan niet doorspekt met valse vrienden. Die zijn er namelijk in het Nederlands en het Duits in overvloed ;-)

    BeantwoordenVerwijderen