Le ramoneur porte bonheur (1)

Vorige week is de schoorsteenveger langs geweest. Ik weet nog hoe veel moeite het me het eerste jaar in Frankrijk heeft gekost om zo iemand te vinden. In de Pages Jaunes had ik alles afgezocht onder rubrieken als Nettoyage of Cheminées, maar een schoorsteenveger kon ik niet vinden. Totdat ik erachter kwam dat ik had moeten zoeken bij ramonage en ramoneur. Tja, kom daar als Nederlander maar eens op!

Het woord komt van het oud-Franse ramon dat bezem (van takken) betekende. Hetzelfde woord vind je terug in le rameau (tak). Palmpasen (de zondag voor Pasen) heet in Frankrijk les Rameaux. Dan wordt de intocht van Jezus in Jerusalem gevierd, toen de mensen hem verwelkomden met des rameaux, palmtakken.

Vooral in Noord-Frankrijk brengt de schoorsteenveger geluk. In de Alpen hadden de mensen in vroeger tijden in de winter geen werk en gingen naar de steden om daar de schoorstenen te vegen. Er werden vooral kinderen voor gebruikt, die precies het goede postuur hadden om door de schoorsteen te kruipen. Les ramoneurs hadden een goede reputatie, hun werk was belangrijk, want door de schoorsteen te vegen werd de kans op brand verkleind. Verder werkten ze hard en waren niet duur. Zo werd de schoorsteenveger in de loop der tijd een porte-bonheur. Ook in Duitsland brengt de Schornsteinfeger of Kaminkehrer zoals hij in Zuid-Duitsland en Oostenrijk wel heet, geluk. Zeker wanneer je spontaan op hem afstapt en hem de hand schudt.

Nu zou ik natuurlijk kunnen beweren dat ik de schoorsteenveger liet komen om geluk te brengen, zo in het begin van het nieuwe jaar, maar dat was niet de reden. Voor de brandverzekering heb je een bewijs nodig, dat je ieder jaar je schoorsteen hebt laten vegen, en het was alweer ruim een jaar geleden, vandaar ...

Mijn schoorsteenveger was twee uur te laat. Dat kwam omdat de hérisson in de schoorsteen van de vorige klant was blijven vastzitten. Maar daarover de volgende keer meer.