Revolutie bij de bakker

In Talk to the Snail beschrijft Stephen Clarke met veel stereotiepen en zwaar gechargeerde voorbeelden hoe de Fransen volgens hem zijn. Ik las het boekje jaren geleden, maar dit stukje is me altijd bijgebleven:

“ …, the French believe that bacteria have the right to live and breed, preferably in people‘s stomachs. Bread seems to be the biggest vector of germs. You can watch a boulangère squeeze a baguette, enjoying the crunch it makes, accept payment with the same hand, rummage around in her cash drawer, and then transfer all the bacteria in her coin collection to the next baguette – yours. “

Bij mijn bakker staat er sinds kort een apparaat op de toonbank dat CashGuard heet. Aan dit ding moet ik voortaan mijn baguette betalen. Ik moet er mijn muntgeld ingooien en het geeft me wisselgeld terug. De bakkersvrouw hoeft zich voortaan alleen nog maar met het brood bezig te houden.

Direct moest ik aan het stukje van Clarke denken. Eindelijk leek het erop dat de Fransen iets gingen doen aan de onhygiënische toestanden die hij zo hilarisch beschrijft. Ik reageerde dan ook direct, te snel achteraf, met: c’est pour des raisons d’hygiène, cet appareil? De juffrouw keek me drie lange seconden sprakeloos aan en zei toen: oui exactement, c’est ça! Argwanend keek ze toe hoe ik snel deze foto maakte.

Jumping to conclusions, heet het in het Engels. Ik had beter moeten weten, alleen al gezien de naam van het ding. Even zoeken op het internet leerde mij dat CashGuard van oorsprong een Zweeds product is, vooral bedoeld om de veiligheid van winkelpersoneel te vergroten. Op de site worden als argumenten voor de aanschaf van het apparaat, behalve veiligheid, verder nog genoemd dat er geen vergissingen meer kunnen worden gemaakt bij het teruggeven van het wisselgeld en de snelheid in het afhandelen van transacties. Voordelen voor de gezondheid staan ergens helemaal onderaan, voor personen die allergisch zijn tegen de metalen in muntgeld.

Het is duidelijk: Mijn bakker had de CashGuard misschien aangeschaft omdat er een greep in de kassa was gedaan of omdat ze bang waren voor een overval. Maar niet om zijn klanten te behoeden voor de verspreiding van bacillen via zijn dagelijks brood.

Qua menselijke interactie maakt het eigenlijk niet eens zoveel verschil, de CashGuard of de bakkersvrouw. Maar een kleine revolutie in de Franse broodcultuur is dit toch wel. Een baguette halen zal nooit meer hetzelfde zijn.