Het verschil tussen beide hangt ervan af of de h van het woord in kwestie stom, muet, is of aangeblazen, aspiré.
- Als een 'h' muet is, kun je hem beschouwen als niet bestaand. Het woord begint dan als het ware met een klinker (une voyelle) en dus komt er l' voor, zowel bij mannelijke als vrouwelijke woorden. Bijvoorbeeld l'hôpital (m), l'horloge (v), l'homme (m), l'heure (v). Je zegt immers ook l'apéritif of l'escargot.
- Als een 'h' aspiré is, telt hij mee als medeklinker (une consonne) en komt er le of la voor, net als bij elke andere medeklinker (le boulanger, la femme). Behalve le hérisson bijvoorbeeld la honte, le haricot, le héros.
- je suis de la Hollande (en niet: je suis de l'Hollande)
- j'aime le hollandais (en niet: j'aime l'hollandais)
- je suis le Hollandais qui vient de s'installer ici! - ik ben de Nederlander die hier net is komen wonen (en niet: je suis l'Hollandais qui ....)
In het woordenboek kun je zien of de 'h' stom of aangeblazen is door de volgende fonetische tekens:
ɔ betekent dat de 'h' stom is (dus l')
' betekent dat de 'h' aangeblazen is (dus le of la)
Tenslotte nog dit als troost. Voor ons is het misschien een hersenbreker te weten of die h nou wel of niet aspiré is, maar voor de Fransen is het uitspreken van de 'h' in andere talen, zoals in het Engels, dan weer een hele klus. Chacun porte sa croix ...