Na weken schijnt vandaag eindelijk de zon weer eens. Zoals dat hoort in Zuid-Frankrijk. Op het terras bekijk ik de glycine die tegen de pergola opgroeit. Een blauweregen heet die in het Nederlands en Wisteria chinensis in het Latijn. Heeft dus niets met glycerine of zo te maken. Mijn glycine doet momenteel enorm zijn best om zich te laten zien. Of moet je zeggen hààr best? Ja, want het is la glycine, zoals wel meer bloemen (la rose, la tulipe). Ze eindigen bovendien op een 'e'. Dat is een hoofdregeltje om te weten of een Frans woord vrouwelijk of mannelijk is. Voor ons Nederlanders is dat vreselijk moeilijk te onthouden, dus is ieder hoofdregeltje welkom. Maar je gaat er o zo gemakkelijk mee het schip in. Zo weet ik echt wel dat alle bomennamen mannelijk zijn (le peuplier, le cerisier, le pin ...). Toch zei ik gisteren tegen de koerier die een pakje kwam brengen en telefonisch vroeg waar hij wezen moest: tournez à droite à la chêne, rechtsaf bij de eik. Want chêne eindigt op een 'e' en voor ik het wist was het eruit. Het duurde nog een hele tijd voordat hij kwam, want hij had gezocht naar een ketting (zo eentje die wel eens voor de toegang van een weggetje hangt), à droite à la chaine. Daar sta je dan weer met je mond vol tanden ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten