donderdag 3 juni 2010

Sachet de chien

Er zijn van die momenten dat ik blij ben dat er geen Fransen bij zijn. Zoals laatst in Nederland, toen ik met iemand in een restaurant zat te eten. Aan een grote tafel naast ons zat een bruiloftgezelschap. Ze waren aan het einde van hun maaltijd en de koffie werd geserveerd. Met grote hoeveelheden koekjes. Toen de gasten aanstalten maakten om weg te gaan, kwam het bedienend personeel met een hele stapel doggy bags aan. Die waren voor de koekjes. Begrijp me goed, de gasten hadden er niet om gevraagd, de zakjes werden 'ambtshalve' uitgereikt! Of misschien had het bruidspaar het uitdrukkelijk zo afgesproken vantevoren? Vanuit de gedachte: zo'n etentje kost een lieve duit, maar dan eten we ook ALLES op ...

Zoiets is aan Fransen niet uit te leggen. Die doen wel zeer moeilijk als het om het eten zelf gaat, maar verder zijn ze aan tafel behoorlijk laconiek. Ze laten rustig een half bord met eten staan als het teveel is (wij niet: zonde toch?) en als er wijn over is na de koffie, gaan ze die echt niet meer opdrinken (wij wel, we laten niets staan, want je wordt toch al altijd zo gepakt op de wijn, hè!).

In een Frans restaurant overgebleven eten mee naar huis nemen en om een doggy bag vragen? Laat dat maar liever. Niemand zal je begrijpen. Voorzover het personeel al iets kan met de twee Engelse woorden doggy en bag zal men denken dat je onder de tafel een hond had verstopt en un sachet de chien nodig hebt om zijn behoefte op te ruimen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten